In de schimmelkamer ontdekte ik deze week een nestje van een roodborstje.

Ik wilde een, daar al heel lang hangend, gietertje weer eens gaan gebruiken. Een klein vogeltje, dat na later bleek onzichtbaar broedde in de diepte van de gieter, schrok op van mijn actie en vluchtte onder luid gekwetter richting de schrijfkamer. Door de onverwachte beweging zag ik niet meteen waar de vogel vandaan kwam. In gedachten verzonken liep ik naar de kraan om de gieter te vullen. In het schemerdonker leek het alsof er zwammen op de bodem waren gegroeid. Op een lichtere plek bleek het een nestje te zijn! De koppeling met het opvliegende roodborstje was toen snel gemaakt. Behoedzaam en verontschuldigend hing ik de gieter terug op zijn oorspronkelijke plaats. Hopelijk heb ik de broedtijd niet teveel verstoord en komen de vijf eitjes nog uit. Ik las later dat het roodborstje het symbool is voor HOOP…… Voor de zekerheid heb ik de ruimte maar op slot gedaan om de bezoekers, die ik de dag erna ontving voor een rondleiding , de toegang naar de schimmelkamer te ontzeggen.

De rododendrons komen uit en worden ieder jaar voller, omdat ze veel meer licht krijgen. De kas is nu een heerlijke plek om uit de wind en in de zon een theepauze te nemen. Ik heb blauwe bosbes, framboos en doornloze braam geplant in potten en hoop op een rijke oogst deze zomer. De zaden van de Noorse esdoorn van thuis die ik vorig jaar in wat potten heb gezet, lopen ook al uit. Bij de kwekerij, waar mijn pleegzoon werkt, heb ik wat aardbeienplanten gekocht voor een prikkie. Die staan aan de rand buiten de kas op een zonnige plek.

