Tijdens de OPEN BOSHUT in de zomer van 2012 traden verschillende muzikanten op.
Tsjoes Bruwiere (B) verzorgde fluitimprovisaties.
Kim Hertogs (B) zong en speelde gitaar tijdens de voorstelling MUUR/MURE.
Martin Peulen (NL) zong Jiddische liederen.
Het meidentrio Pancóga Triúr (NL) speelde Ierse folk.
Beeldhouwer Tsjoes Bruwiere (B) maakte in 2005 al prachtige portretfoto’s van Sonja Prins bij de Boshut. Sonja was toen 93 jaar oud.Tijdens de OPEN BOSHUT in 2012, in Sonja’s honderdste geboortejaar, exposeerde Tsjoes een buste van Sonja op de schoorsteenmantel van de Boshut . De buste is uitgevoerd in rode gebakken klei.
© Tsjoes Bruwiere
© Kees van Nunen
Voordat Sonja Prins in het begin van de jaren zeventig van de vorige eeuw in de Boshut kwam wonen, was het één van de vier vakantiewoningen van een directeur van een steenfabriek. De Boshut heette destijds Beatrix , de andere drie huisjes eromheen Irene, Margriet en Marijke. Beatrix / de Boshut was destijds het huisje van de directeur en zijn vrouw, de andere huisjes werden verhuurd aan een aantal van zijn werknemers. De onderstaande foto’s dateren uit de beginperiode van de Boshut, die in 1947 werd gebouwd.
In de maanden mei, juni , juli en augustus 2012 organiseerde ik vier OPEN BOSHUT-dagen. Een greep uit de vele reacties op OPEN BOSHUT 2012:
Deze plek ademt een hele bijzondere sfeer en energie uit…. Prachtig!
Wat is kunst? Wat is werk? In en rondom de boshut van Sonja Prins re/creëert Anne Pillen. Tegelijkertijd krijgen anderen de ruimte hetzelfde te doen. Ik stond er bij, luisterde en zag een broedplaats voor levenskunstenaars. Dat geeft de burger moed.
Oververzadigd door deze eerste ontmoeting met Sonja Prins, de eerste steen voor het theaterstuk door Kaat en Kim; veel om over na te praten, na te denken. Vooral het langdurige ‘zelfgekozen’ kluizenaarschap tot het einde toe en het afzien van enig comfort daarin houdt me bezig. Fijn te zien dat nieuwe contacten, nieuwe impulsen ontstaan waar Sonja afscheid nam.
Heel mooi en geweldig om te zien, zeker bewaren en zuinig op zijn.
De eerste indruk toen ik op de boshut kwam aanlopen was alsof ik in het sprookjesbos was aangekomen. Het staat er zo idyllisch tussen die prachtige oude bomen. Binnengekomen staat er een warme houtkachel te branden die als een warme deken over je heen valt. Bedankt voor de gastvrijheid!
Toen ik eerder bij de Boshut was (vóór de open dagen), vond ik het intrigerend maar vooral ook klam en vervallen – en daar houd ik niet zo van;). Maar nu ik er weer was, was ik alleen maar vol bewondering.
Boshut 